Hayatta o kadar yorulursun ki hep seni dinleyecek birilerine ihtiyaç duyarsın. Ya kendilerini dinletmek için seni dinlerler ya da merak ettikleri için dinleme zahmetinde bulunurlar...
Kimse seni senin kadar düşünemez en yakın sandıkların bile..
Bir gün bunu anlarsın ve kendini sessizliğe boğarsın. Bir oda sadece dört duvardan oluşan bir taş yığını. Ama seni bir tek o gerçekten dinler ve anlar.
Anlattıklarını sonuna kadar dinler bekler, sabreder sözünü kesmez ve seni asla yargılamaz...
Masumdur kimseye zararı dokunmaz tek eksiği ve en güzel özelliği konuşamaz. Ama anlarsın senin için iyi bir dost karşında seni haksızca yargılayan insan topluluğundan ise seni sessizce dinleyen bir arkadaş olduğunu..
Zaman zaman döktüğün gözyaşlarına şahitlik eder bazen de en tavırlı hallerine bile boyun eğer.
Gerçek sevgilidir aslında çünkü seni her halinle kabul eder. Sadıktır, sırdaştır senden duyduklarını sırf dedikodu olsun diye kimseye anlatmaz, seni sahiplenir, seni anlar sana yol gösterme metodu sadece sessizliktir seni sana bırakır...
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
