Sessiz Nehir Şiiri - Ali Osman Dönmez

I.
hüzün sarmalı bir güz ikindisi.. yelkenler tutsak
yorgun akasya dallarından süzülen yaprak
ömrünü yıka’r mevsimin aynasında ırmak ırmak

II.
yol uzar
rüzgâr savurur şarkı kopar hayaller dumura uğrar
eller zanlıdır kadîm sürgünden
eski zaman sürülerinden miras çıngıraklar

hasret gurupla yakar mumlarını
hatıralarını asar kirpiklerine leylî kadın
ferhat artık gizli bir yaban
dağ çökmüş âhenk solmuştur

yine de hayat sürer tahtında kadın lakin cem gibi
hangi lisanda ışır yıldızlar
hangi arzular buz tutar düşlerin dilinde
bilir, lakin konuşmaz
hayat ırmağında yunmuştur elleri

III.
ırmak durur çıngırak susar hayal yaraya tuz basar
her sabah bir çiçek açar
her akşam bir yıldız kayar özlemin kapısından
gizli bölmelerde nefes alır ok yemiş hatıralar
bir gün yol biter bozulur sır
kaybolur büyüsü özlenen limanların
yüzlerde büyür deltası yorgun ırmakların

Yağmur, Temmuz-Ağustos-Eylül 2009