Ay döküyorken hüznünü taşlara
Sessiz musikiyi gölgeler dinler,
Haşroluyorken bedenler toprağa
Ruhlar mı bilmem rüzgarlar mı inler.
Unutulan sevgili bir yar için
Elpençe divan durur şu serviler,
Her fani vücutla doymaz toprağa
Durmadan gömülür bütün sevgiler.
Kayıt Tarihi : 14.3.2017 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!