Sessiz Masal Şiiri - Metin Egeli

SESSİZ MASAL

Ne güzel bir masaldın Anne’m,
Sende açtım gözlerimi,
Sen yeşerttin umutlarımı,
Baharı, yazı, kışı, sende gördüm
Bakışın güneş, kokun yağmur gibi.
Vurunca hasretin ruhuma
Bu can hala sen gibi atar
Kapasam gözlerimi,
Göz kapağımda resmin
Masal susmuş
Zaman donmuş, benimlesin.

Yoksun artık,
Çok gördü evren seni bana,
Kuş gibi çırpar çırpınırdı yüreğin,
Güneş gibiydi gülüşlerin
Her sabah yeniden doğan yüreğini
Kaygılarını, sevgini varlığını çok gördü…
Yoksun artık,
Çok gördü evren seni bana,
Başımı yasladığım göğsün yok,
Her yeni günü yeni hayat derdin,
Oğlum, geldin mi Sen misin
Diyen sesin yok artık.

Yok, dönmek yok!
Gittiğin yerden dönmek te yok.

Yıllar sanki bir masaldı,
Hüznümü huzura döndürür
Unutur rollerimizi dost olurduk
Akan bir su gibi gitti zaman
Yoksun artık,
Artık ne o çocuk ne o masal kaldı,
Sen karanlığa karıştın ben zifire.

Eksik kaldı bu evren sensiz,
Güneş acı çeker her doğuşunda
Yağmur buz gibi damlar
Ay bile yarı karanlık artık.
Sensiz eksik bu evren,
Mutluluk sözcüğü silindi sözlüklerden.

Yoksun artık
Ağardı okşadığın saçlar
Yollara saçılmış çiçekler toplayanı yok,
Kaybolmuş yıllar sen yoksun
Uğuldayan bir rüzgâr gibi artık hayat…

Uzatmayacak mısın ellerini
Hayat yanlış, kaderim yanlış
Tek doğru kederim.
Anladım ki hayat bir acı masalmış.

Sen hala benim sessiz masalımsın Anne'm
Ummuyorum artık geçmez bu karanlık
Gece bitecek, peşinde yine gece…

Metin Egeli
Dokuz Mayıs 2021

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.