Sessiz Liman Şiiri - Salih Bardakçı

sessiz bir liman vardı rotada, ne çok fırtınalardan geçti bu taka rüzgarları arkasına ala ala, bu rotada demir atmak mümkün değildi her tarafta fırtınadan arta kalan bir yara, uzak diyarlara açılmak yıldırımlarla çarpısan dalglarla kırık yelken direkleri ile parça parça, bu son yolculukta son kez uğrayacak sensiz bir limana kırık dökük çürük bir mendereğin bulunduğu eski kumsala

Bir kumsalda tek başına yalnızca gözyaşı ve dalgalar vardı arkadaş. Kum taneleri tuzla birbirine yapışık yanyana yalnızdı. Dalgalar ağlıyordu sahilin haline. Kayalıklarda martılar vardı avını bekleyen bu yanlız kumsalın sinsi avcıları.Ağlayan dalgalar hemen siliyordu Aşıkların isimlerini yazdığı kumlardaki sevgiyi. Evet bu kumsal sadece yalnızların ve avcıların kumsalıydı. Balıkların aşklarını martılar engelliyordu