Sessiz Kızlar Şiiri - Hüdai Ülker

Sabah toprak sokakların damarlarında yükseliyor,
dünyanın bir günü başlıyor, bu semtin şakaklarında
yorgunluktan arınmış sessiz kızlar uyanıyor,
onların saatleri her sabah hüznü gösterir,
ırmaklar gibi akan gözlere gün vuruyor,
onlar yağmurlu gecelerde yaşama sarılırlar,
mahmur saçlarında vedalar olur bazen,
bazen morarmış dudaklarda endişeler belirir,
hayatın ateşlendiği yerdir burası,
kiremitler kırmızıdır, duvarlar acı dolu,
isyan ve ölüm bir bulut olur karşı tepelerde,
o sabah ki gökleri ve körfezi uyandırır,
fabrika sesleri çarpar sessiz kızların yüzlerine,
eklemlerde acı vardır, omuzlarda yük,
dokunulan yerdedir yorgunluklar,
en kuytu yerde çiçekler,
en dokunaklı yerde ölümler büyür,
sessiz kızlar, sessizce çekip giderler.