Sessiz kaldın yine yüreğim hırçın esen rüzgarın en onulmaz zamanında.
Hani çığlığa meydan okuyacaktın da dağlar seninle dize gelecekti,
Hani gökyüzü seninle ağlayacak yeryüzü lerzeye gelecekti yamacında,
Hani ümitsizliğe çiçek atacaktın mermiler hep seni seçecekti...
Sen de yalancı çıktın demek ki kendine bile doğruyu söyleyemeyen.
Sevgiden mi mahrumdun, yoksa sevmeye aciz mi kalmıştı bedenin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta