Sessiz İtiraf Şiiri - Bünyamin Kosmaz

Bu ben değilim sana asıl yazan,
Arkasından gizli saklı, yazarım sana şiir ve roman.
Göz göze geldiğimiz anlarda, bir kıvılcım belirdi,
Ama seninle konuşmadım, utanç içinde yüreğim delirdi.

Sınıfta bir gölge gibi, hep uzaktan baktım,
Gülüşün, gözlerin; içimde bir ateş yaktım.
Gizli bir oyun gibi, her bakışta buldum seni,
Bazen yanımda, bazen uzakta; kim bilir, belki de bir hayal gibi.

Bir tesadüf belki de, dokunuşun hafifti,
Ama o an kalbimde bir sıcaklık, bu his tarifsizdi.
Çoğu zaman sırada oturdun, hep bir adım uzakta,
Seninle konuşmayı düşündüm, ama kelimeler kayboldu aklımda.

Bir gün, seni ararken ben, hayalet gibi gizlendim,
Ekranda beliren ismin, içimde bir umut yeşerttim.
Kimim, neciyim, çöz bu bilmecenin sırrını,
Her mesajda bir iz bıraktım, bul beni gözlerindeki yansı

İşte burada, düşüncelerimde parlayan bir yıldız,
Sözcüklerde gizli, kalbimde bir melodinin izindeyim.
Bu ben değilim, ama seni bekleyen bir roman,
Gizli bir hazine, sana açılmayı hayal eden bir adam.