Gözyaşlarım dondu kaldı,
Titreşiyorlar peşinden.
Ellerim?
Ellerim nasıl yalnız?
Sanki ayrılmışlar eşinden...
Gözlerimde yalnızlıklar dolaşıyor, yol uzun,
Sesin, nasıl uzak, duyamıyorum,
Kilitlendi mi şimdi tüm kapılar?
Yerde, kırık anahtarların şıkırtısı...
Ağlayan kim bu meş'um gecede?
Nasıl kararmış ufuklar...
Ne rüzgâr, ne bir ses,
Bir nefes,
Pencereler ardından duyulan sessiz hıçkırıklar...
Dışarı savrulan perdelerden dökülüyor âhlar,
Bir sessiz hışırtı,
Göğe yükselirken düşüyor yerlere günahlar...
Hayâl meyâl görünüyor gecede,
Pencerenin pervazına yapışmış sanki eller,
Savrulmaya hazır bir vücudu engeller gibi,
Titremekteler...
Sokak lambasının altında ışıldıyor henüz sönmemiş bir izmarit,
Dumanında hâlâ tütüyor acılar,
Kaldırım taşına yaslanmış gibi, omuz omuza ağlıyorlar...
Gecenin siyah örtüsü sarıyor bahçeleri,
Aşınmış tahtalarda hüzün ninnisi,
Kapıda üşümüş bir çıngırak
Yalnız, yorgun bir bekleyişte ki,
Hasreti doluyor boynuna rüzgârlar,
Karışıyor sesine,hüsranlı iniltisi...
Simsiyah şalını katladı gece,
Topladı evlerden bahçelerden,
Duyulan bir kaç pişman hece,
Artık duyulmaz oldu nicelerden, nicelerden....
Bekle beni!
Dönülmeyen ufuklarda yine beraber,
Bekle!
Çâresiz sana uzanmış...
Çâresiz,
Sana uzanmış bu hayâl elleri...
13 Ağustos 2010 saat: 01.26
Halenur KorKayıt Tarihi : 13.8.2010 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Göklerden hüzün yağdı.... Bekle beni... Gözlerin anlatıyor herşeyi...

ÇOK GÜZELDİ HALENUR HANIM...........TEBRİKLERİM CANDAN............SEVGİLERİMLE.................+10
saygımla sayfamdasınız
tek kelimeyle olağanüstü...
okumasına doyulmayan bir serbest şiir di.
kutluyorum tüm kalbimle..saygılar sunuyorum........halilşakir
Nasıl kararmış ufuklar...
Ne rüzgâr, ne bir ses,
Bir nefes,
Pencereler ardından duyulan sessiz hıçkırıklar...
Dışarı savrulan perdelerden dökülüyor âhlar,
Bir sessiz hışırtı,
Göğe yükselirken düşüyor yerlere günahlar...
Hayâl meyâl görünüyor gecede,
Pencerenin pervazına yapışmış sanki eller,
Savrulmaya hazır bir vücudu engeller gibi,
Titremekteler...
Sokak lambasının altında ışıldıyor henüz sönmemiş bir izmarit,
Dumanında hâlâ tütüyor acılar,
Kaldırım taşına yaslanmış gibi, omuz omuza ağlıyorlar...
Çoğu yürekler, aç sussuz ve o kadar çok ki... Bu yoksunluğu hisseden yüreklere rehber olan dizeler çok duyarlı ve güzeldi Hale Hanım, kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on)
TÜM YORUMLAR (8)