Sessiz...hıçkırık... Şiiri - Hatice Geçkil

aşkın kanunda yeri yok sevgili...delil diye sunacağın her yalan kendince çizdiğin sahte resimlerden ibaret.......eylülün suçu değil hazan...sadece yüreklerden yaprak dökmek......tüm yasaları inceledi bu kalp...değil baharda güzde...hiç maddede yazmıyordu seni.... AFFETMEK.......NZR

gecenin kanatan yüzü....suçlu gecemi....yoksa bitmeyen acıların suçunu yükleyip geceye... kendimizi kandırmak mı....nzr

yokluğunu besliyorum acılarımla...sonbaharda dökülen yapraklar gibi....denize akıtıyorum göz yaşlarımı....ve biliyorum ki...her acı sahibine ait...ve her acı sadece sahibinde kanar.....nzr

Bazen hayatı yasarken geceyle gündüz farketmez...tıpkı yağmurla güneşin fark etmediği anlar gibi......nzr

Bir yıldız kaydı gökyüzünden yakamozlara doğru.....bir martı gibi süzüldü mavi durgun denize......bir damla göz yaşımı emanet ettim götürsün karışsın maviliklere diye....... serseri..

Gecenin hüznü çöker sessizce kalbe....aklına. gelir birden kimseler. İçinde kimsesiz olduğum.....nedensizce sızlatır. Kalabalıklar. İçinde. Yalnızlığım.....nzr

geldiğimde yoktun..şehir karanlıklar daydı...sonradan anladım ki zaten hiç olmamışsın....koca bir yalanla avut muşum yıllarca yüreğimi...oysa sen zaten hiç yokmuşun...nzr

ağır yaralarım var her gece tuz bastığım....kabuk tuttu diye kendimi kandırdığım......nzr

Zamansız açmış beyazıyla pembesiyle ağaçlar...karbeyazına bürünmüş erik ağaçları...tıpkı zamansız kalbe düşen sevdalar gibi....dolu vuruyor yağmur vuruyor dokuyor çiçeklerini...savuruyor rüzgar kar tanesi gibi...zamansız açan çiçekler..zamansız kalbe düşen asklar sonunda savrulmaya mahkumlar......nzr

Bir hüzün çöker geceye...silik anılar canlanır... Sızlar kabuk tutmuş yaralar..ıslak gözlere yas dolar...akar sessizce içten ice kalbe...dualar ettiğin o geceler şimdi hep isyanları haykırır....nzr