Sessiz Haykırışlar Senfonisi

Nefes alışlar daha derin...
Gözlerimde pus
Tenim kederli bir mart gecesinde
Ruhumun ağırlığını renginde taşır
Kehribar tonunda...
Bir yanı gecenin ıssızlığı
Ötesinde güne ulaşmanın ümidi
Gözlerime çarpan bir parıltı
içime işleyen
Karanlığı yok eden adeta
Umut veren...
Diğer yandan öyle bir hüzün var ki dostlar
Taşımaktan bıktığım günden güne yorulduğum
doyduğum duyduğum solduğum...
Yalnızlığım...
Yalnız kalmaktan değil yalnız hissetmekten süre gelen...
Manik depresif hallerimi anlatan
Gülüşlerimin bile artık üstünü örtemediği
Öyle bir yalnızlığım var...
Bende işler karışık şu sıralar anlayacağınız
İçimde
Sessiz Haykırışlar Senfonisi çalar...

SK© 2011