Tarif bile edemediğim duygularım,
Anlatmaya korktuğum acılarım var benim.
Anlatıp da içimdeki seni öldürmeye çekindiğim,
Yüreğime kök salmış somurtmalarım var benim.
Yüzümdeki gülümseme mi?
Çok öncelerde kaybettim onu da.
Bil ki gözlerimdeki parıltıydı
Sen gittikten sonra kararan.
Belki bir söz vardı söylenmesi gereken,
Boğazımda düğümlenip söyleyemediğim.
Acılara gark eden bir çığlık vardı içimde,
Haykıramadığım.
Şimdilerde bir ağaç gölgesinde,
Rüzgârın sessizliğini dinliyorum.
İçimde kopan fırtınalara inat,
Sessiz bir çığlık atıyorum sessizce.
Bu sessiz çığlığım sen duyasın diye değil.
İçimdeki sessizliği, belki de sensizliği
Anlatabilmek için yüreğime! ..
Kınık/İZMİR
Kayıt Tarihi : 22.6.2013 01:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!