Bir güz rüzgarında gördüm gözlerini sessizce,
Kaçıyordun sanki tüm insan suretlerinden gizlice
Ben ise arıyordum gerçekliği bazen içki bazen de gece ve gündüz de
Hiç durmadım ve yıkılmayacaktım bu kahpe feleğin çemberinde.
Bir güz rüzgarında gördüm gözlerini,
Sanki yeni ağlamışsın bedenin solgun ayak bileklerinde
Ve bana bakıyordun çok zormuş gibi, kader gibi acı içinde.
Bir an esti rüzgar ve şalın düştü pamuk gibi bedenine
Ve tedirginliğin anlaşıldı ürkek gözlerinde,
O morluklar senin suçun muydu güzel bedenin de ?
Kim kıymıştı ve neden düşündüm üzgünce,
Sana sormaya cesaret edemesem de ,
Bir otobüs kornası ile irkindik gecenin sessizliğinde,
Ama bir güz rüzgarında gördüm gözlerini ayrılsak bile…
Kalbimin nehirleri kitabı sayfa : 35
Kayıt Tarihi : 5.4.2019 11:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalbimin nehirleri kitabı sayfa : 35
![Alihan Altıtaş 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/05/sessiz-guz-ruzgarlari-kalbimin-nehirleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!