Sessiz Gözyaşı Şiiri - Şiire Biri

Ben hüzünlerini düşünüp ağlayan biri değilim
Hiç olmadımda
Ben ağlarım, nedenini bilmeden çoğu zaman
Sonra aklıma gelir hüznüm...

Bir an geliyor
Sebepsiz doluyor gözlerim
Gözlerimin dolmasıyla aklıma geliyor hüznüm
Halbuki ben başka şeylere de ağlayabilirdim
Herkesi güldürebilmek değil yani mevzu
Kimseyi ağlatmamak, kimsenin gözlerinden akmamak...
Gülmek kolaydır çünkü
Herkes bir yolunu bulup basar kahkahayı
Çünkü bu bir ihtiyaç
Ama gözden düşenler bunu bilemez
Yani bu yazdıklarım yalnız ağlatmayanlara
Yani ağlatanlar bunları anlayamayacak
Yani ağlatanlar daha çok ağlatacak
Yani ben israf ediyorum bir sayfayı daha
Sırf gözyaşlarım boşa gitmesin diye yazıyorum
Hüznümden değil ağlamak için ağlıyorum
Ama gözümden düşmeyi de ihmal etmiyor düşmesi gerekenler

Ben ağlamayı mı hak ediyorum?
Cevabını merak etmeden sormuş buluyorum kendime bu soruyu

Ağlamak...
Sessiz ağlamak ne demek öğrendim
Durduk yerde gözden yaşlar nasıl süzülürmüş gördüm
Tanıdım kalp acısını
Ve derinde yaşadığım her şeyle, unuttum derin derin yazmasını
Şimdi ne yazsam okyanusumun yüzeyinde, ayan ve açık
Derinlere inmek istemiyorum
Korku değil, nefret değil, sevgi değil, kaçmak değil
Gözyaşım kendi kendine akıyor diye galiba: derine inmek istemiyorum.
Ben gökyüzüne ne kadar yakın olsam o kadar huzur dolar gönlüme
Hüznüm okyanus, huzurum damla damla
Kanadım gül yaprağından, hüznüm dalga dalga
Ne desem eksik artık, neye susam fazla
Yinede yazacağım, kalbim durmadıkça

#şiiremeftun