Sessiz Girdiğin Kalbimi Sensiz Bırakma

Eylül geçti yolumuzdan,
Oysa eylülde can bulmuştu ruhuma gelen nisan.
Aşkın en kör haliyle sevmiştim seni,
Kalbimden yana çevirmiştim sana gözlerimi.
Her mevsimin adı sen,
Biraz da bendi.
Gittin
Tüm iklimlere hasretin değdi.

Ömür akıp gitti ellerimin ucundan,
Anılar bile avutmadı, avutamadı yüreğimi.
Ardın sıra yanıp kül oldu yıllar
Arkanda kalan o son bakışla
Gözlerim seni ağlayıp, başını eğdi.

Hatırlar mısın bilmem?
En çok saçlarımı severdin hani,
Ben ise yüzüne düşen beni
Birde yağmur kokan ellerini.
Bu yüzden arıyorum hep gözleri ıslak mevsimleri
Ve bu yüzden güneşe küstü yürek
Gittiğin günden beri.

Ne gün doğuyor üzerime artık, ne akşam oluyor
Her yer zifiri karanlık.
Yakıp acının kandilini
Rüyaları yoruyorum uykuları uyandırıp.

Kalbimdeki acı yüzümde uyanıyor
Hüznüme sarılıp, mahzun
Oturup ağlıyorum sensiz kalışıma.
Öksüz bir şiir oluyor dilimde adın,
Susup öylece bakıyor bitip yok oluşuma.

"Ah bu gönül şarkıları" diyorum
"Ah bu gönül şarkıları..."
En yandığım yerden çalıyor,
Her gece özleminle yıkıyor beni.
Dinledikçe ağlıyor, dinledikçe kahroluyorum;
Seninle doğmadan batışıma.

Dar geliyor yokluğunun olduğu her yer
Ve her yer yabancı oluyor.
Nereye adım atsam kayboluyorum.
Bir o kadar ıssız ve soğuk sokaklar
Üşütüyor tenimi yandığım kadar.
Hergün bir başka giydiriyor hasretini
Bu şehir doğduğum,
Sende kendimi bulduğum yer mi?
Acımadan yokluğunla yok ediyor.

Sanki kördüğüm olmuş içimde ismin,
Silinmiyor bir türlü solumdan.
Gidişini affettim
Gel de sağ yanımdan vur beni.
Ölmeyince çıkmıyor özlemin ruhumdan
Öyle imkânsız işte unutmak seni.
Gidişini affettim
Gel de sağ yanımdan vur beni
Sessiz girdiğin kalbimi sensiz bırakma
Ölüm üşümesin yokluğundan.
Arzu Karadoğan

06 Mayıs 2012

Arzu Karadoğan
Kayıt Tarihi : 7.5.2012 02:43:00