Sessiz Gemiyi Çağırış Şiiri - İbrahim Sa ...

Ağlar ağlar yine ağlar bu gözler,
Dillerde yine bu hüzünler,
Sessiz gemi uzaktan selam söyler,
Gönüller onu biçare ile bekler…

Oldu oldu yine hüsran oldu.
Bu hüzünlerle bitiş, bizde düşünceler uyandırıyordu.
İstemezdi gönüller böyle bitmeyi….
Ama diller biçare ile söylüyordu.

Yürüdük yürüdük gündüz gece yürüdük.
Sessizlik miydi, çağırış mıydı?
Karanlık içinde kötülüğe büründük.
Yürüdük yürüdük uzun ince bir yolda yürüdük.

Geçmişlerimizi hatırladık nice yolda,
Söyledik çeşitli şarkılarda,
Gezmeyi tozmayı çok severdik ama;
Yaptıklarımız biçaresizlikti bunca zamanda…

Söylüyordu diller neler yaptıklarını,
Gösteriyordu gözler neler gördüklerini,
Hatırlıyordu akıllar neler düşündüklerini,
Artık geçmişti, tarih olmuştu o bilgilerini…

Ağlıyordu arkasından geç kaldım diye!
Söylüyordu gündüz gece sessizce,
Arkadaşlarını hatırlıyordu hüzünlü bir yerde,
Ama kendisini istemişti nice nice…

Olmuştu bir kere olmuştu bunlar.
Dönüşü olmayan bir yoldan,
Çağırıyordu uzaktan,
Sessiz gemi gidiyordu yine oradan.

Gel diyordu artık buraya gel,
Gitme diyordu artık gitme,
Sessizlik içinde bin bir gece,
Düşme düşmede halime gel…