Sessiz Gemi Şiiri - Ahmet Taş

Bir gemi kalktı yüreğimden
Umutlara doğru yol alan
Seni görünce sandım liman
Yanaştım gizlice derinden

Bir akıntıydın kapıldığım
Beni ıssız suda bırakan
Uzak okyanuslara atan
Kaderime boyun eğdiğim

Bir ben varım ıssız sularda
Bir de kibrit çöpü yanımda
Bitmez tükenmez bir umutla
Sarıldım dümene dört kolla

Bir yağmur başladı ansızın
Şimşekler çakarken başımda
Başlar yüreğimdeki sızın
Senden uzaklaştığım anda

Hayal gibi bana uzaktın
Çölde gördüğüm bir seraptın
Anlamadım gerçek misin?
Gözümden yaş olupta aktın

Ey dokunamadığım yakut
Ulaşılmaz ufukta umut
Dünyamı aydınlatan yıldız
Bırakma beni elimi tut