Çok, çok uzaklarda bir gemi
Yol alıyordu sessizce
Ne taşıdığı belli
Umuda yolculuktu belkide..
Ama yol çok uzun,
Deniz dalgalı hırçın, öfkeli
Gemiyse yaralı, yorgun
Ama umutlu.
Her zorluğu yenmeli gemi
Taşıdığı yük değerli
Bu emaneti
Mutlaka sahibine vermeli.
Derken fırtına, yağmur, dalgalar
Bu bir savaş belli ki
Ama gemi direnmeli
Ve geri dönmemeli.
İşte..en nihayet
Ufukta kara göründü
Kaptan sevinçli..
Geminin emanetini vereceği
Limanda uzaktan seçildi
Ne mutluluk...
Fakat...fakat..o da ne..! !
Limanda başka bir gemi
Çoktan indirmiş
Yelkenlerini, direklerini
.....................................
Belli ki çok olmuş
Limana demirleyeli..
..................................
Ahh..zavallı gemi
Bütün zorlukları aştında
Dalgaları, fırtınaları,denizleri
Bu kadar yaklaşmışken limanına
Artık giremeyeceğin belli.
Ve gemi.
Sessizce, limana yakın
Açıkta demirledi...
...............................
Çıkacak ilk fırtınada
Taşıdığı emanetiyle
Batıp gitmeyi bekledi....
Kayıt Tarihi : 31.12.2007 04:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!