Sessiz Geldi Sabah Şiiri - Nejat Gençer

Güneşin zincirlerini
Minik bir kız sıcacık elleri ile çözdü.
Balık ağda sallanır,
Yitik yolda beklenirken geldi sabah.
Yaprak dalda yeşil,yeşil gerindi
Papatya sarı beyaz karşıladı sabahı.
Meyhane sokağı;
Kendinden geçmiş sarhoşa hissettirdi soğukluğunu
Kurumaya yüz tutmuş gözyaşı ile uyandı sarhoş,
Ağrıyan başını sallayarak döndü köşeyi
Bir tarraka ile
Sabah yeline
Kan kokusunu sıvadı ilkel bir beyin
Binlerce yeni çığlıkla uğuldadı evrenin kulakları.
Ve zaman
Bir heykeltraj edasıyla oturdu çığlıkların başına
Yüzlerini şekillendirmeye başladı.
Çılgın gecenin
Yorgun bedenleri ile uyandı cinsellik
Yeni bir tohum salvosuyla
Tekrar döllendi toprak.
Bir filiz sessizce yardı toprağı
Bir çizme acımasız gömdü filizi yerine
Bir bebe ağlayarak ayaklandı,
İdam mahkumu
Son güneşini kucak kucak doldurdu gözlerine,
Yıllarını eskitmişler
Ağrıyan eklemlerini güneşe sundular
Sular yüzleri sıvazladı
Mekanik sesler denizinde çalkalanan bedenler
Terle elele koşuşturdular
Işıkla koyun koyuna saatleri erittiler.
Kör bir bülbül uzun uzun öterken
Tüm canlılık geçip zaman çıkrığının başına
Çeke çeke geceyi getirdiler.
Soğuk yastıklarını ısıtmaya çalışıp
Yeni güne
Yeni heyecanlara yada acılara gebe kaldılar

(MAYIS-1980-İSTANBUL)