Sessiz Geceler, Sensizim

Yokluğunu tüm şehir biliyor artık,
Erguvan çiçekleri sensiz açacak,
Yalnızlığı, ne gecelere, ne de günlere sığdırabiliyorum,
Seni, yaşadığımız yıllarda arıyorum.

Hüznün damlaları gözlerimden düşerken,
Ay bile acıyor düşlerime, karanlıklar üşüşüyor,
Serin esmiyor rüzgarlar, gözlerime yakışan uykuyu bulamıyorum.

Serzenişim sessiz gecelere, sensizim.
Ölüm pişmanlığı mı? Yürek yalnızlığı mı?
İsyanlarla kaynıyor lavlar, mahkum belli,
Yanaklarımdan süzülüyor yaşlar,sessiz sessiz,
Yaşam can çekişiyor, şiirler sensiz ölüyor.