Sessiz Geceler Şiiri - İbrahim Sağır

Sessizliğe büründü yine o yâr nedense,
Alışmıştı kulağım telefondaki sese.

Sabırsızlık kapladı gönlümün minesini,
Ne kadar çok özledim huzur veren sesini.

Hicran denizlerine açılıyor yelkenim,
Ne olacak Allahım böyle bu benim hâlim.

Mevsimlerim hep hazan bahar gelmiyecek mi,
Bu kara bahtım bir gün bana gülmiyecek mi.

Uykusuz gecelerin kâbusuyla bunaldım,
O yâr imdat etmedi yeis içinde kaldım.

Bir yudum su vermedi aşkının pınarından,
Bana kül olmak kaldı yana yana nârından.

Düşmez oldu Dilâra adı artık dilimden,
Gözlerimin yaşları kurumaz mendilimden.

18-07-2006