Güz güneşi vurunca
Dağların karına
En soğuk ayazları
Duyarım içinde...
Ki..o an
Sessiz bir film
Oynar yüreğimde
İşte görüyorum..
Kırağı düşmüş
Karanfillerin üzerine
Su birikintileri de
Buz tutmuş...
Ben çiçek serasının
üzerinde iken
Ölüm meleği gelmiş
Görememişim...
Güneş ışınlarını yollamış
Kırağı düşmüş karanfillere
Babam ölüyormuş
Bilememişim...
Yüreğim buz tutmuş
Ağlayamamışım..
Babam....
Babam.....
Babam......
Kayıt Tarihi : 31.7.2010 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Babamın öldüğü an... 23 Kasım 1980 Çiftlikköy
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!