Sessiz Düşler Şiiri - Yakup Balcı

Sürüp giden, döküntü bir yoldayım,
Kırık, Kahverengi, soluk rüyalar
Eflatuna çalıyor sanki bulutlar,
Gözlerimse, paslanmış yüreğimin ardına gizlenmiş,
Ağır ağır kapanıyor perdem.
Her gece aynı yerdeyim
Aynı uçurumlardan düşüyorum
Uçsuz bucaksız bir zemheriye,
Her yerde inceden gri bir sis
Her yer zeval olmuş kendine,
Faydası yok kimseye, hayatın.

Bu gece yine o sessiz düşlerdeyim
Başıboş uçurumlar, dört bir yanım
Keskin, sivridir rüzgârın fısıltısı
Her nefeste bir parça daha yırtılıyorum.
Düştükçe parçalarım, hafifliyor bedenim
Dilim tenhalaşıyor, Dumanlaşıyor sesim.
Derince bir rüya, kırık dökük geceler
Duvarda kalmış bir çocuk adıydı öyküm
Bir kaç saniyelik ecelin korkusuyla
Bir ranza boyu kadar uzuyor ömrüm