Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
yine bıçak gibi keskin kalemin abla ve bitiriş de çok güzel olmuş. dert görme
hayat tecrübesi ve gözleme dayalı ,yürekle bütünleşmiş,anlam karmaşası olmayan,hedefinini iyi belirlemilşş ve finali mükemmel yapmış bir şiir..
yüreğinizdekinin dışa yansımasına 'gül' bırakıyorum..saygılarımla..+10 puan... anto
Umut daima fışkırsın kesiklerden...
Bu anlam dolu şiir bana, söylemek isteyip de, söyleyemediklerini, haksız yere isnatlara kalan birilerini anımsattı...
Tebriklerimle sayın Laçin.
Bu ülkede şiiri düşünmek, şiirin hayatla, ortamla, felsefeyle ilişkisinin tutamaklarını ortaya koyabilmek; şiirin, edebiyatın filozofi ile kesiştiği ara bölgeleri; ne şiirin ne de filozofça düşünmenin artık bağımsızlaşamadığı ortak bir vulvada birbirlerine mahkûm olduğu o ânı yakalayabilmek, neredeyse imkânsız denebilecek kadar güçtür.
İbrahim Altuncu
İyi şiirlere rastladıkça anımsadığım bir alıntıdır bu cümle...
Bu şiir şiirsellikten daha çok içeriğe davet ediyor okuyucuyu. İmgeler yerli yerinde ve konusuna hâkim, başından finale sadık kalmış. Her duyumu, arzuyu ya da her sorunu konuşamamak, yüzleşememek (kişinin kendi kendisine dahi) açamamak ikilemlere gebe bırakıyor kişiyi, ilişkiye, hatta toplumu.. En iyisi ve etkilisi bazen beden diliyle sessiz direniş.. Şiirden anladığım ve aldığım duyum buydu şair bayan Naime hanım.. Tebriklerim ..saygıyla..
pek çok şey söyleyebilirim şiirin çağrıştırdıklarıyla ilgili..ama neden aklıma ilk Ahmed Arif'in ;
'Bunlar,
Engerekler ve çıyanlardır,
Bunlar,
Aşımıza, ekmeğimize
Göz koyanlardır,
Tanı bunları,
Tanı da büyü...
Bu, namustur
Künyemize kazınmış,
Bu da sabır,
Ağulardan süzülmüş.
Sarıl bunlara
Sarıl da büyü.' deyişi geldi ilk..
belki de en çok engereklere,çıyanlara,aşa ,ekmeğe göz koyanlara..belki de en çok sevdanın namusuna halel getirenlere direnmek gerektiğinden.. lakin sabra ne kadar sığınır artık direniş,sesli yahut sessiz.. bilinmez..
ama 'gitme ve kalma sebebi'dir işte..
belki en çok bugün 'kalma sebebim'dir!
Şiirinizi okuyunca,'sebeb'lerimin beni sarmalayan tebessümü daha da derinleşti sevgili Erlaçin..
evet,direnişe devam.. :)
Sessiz direniş, belki direniş barikatlarının gölgesizliğinde sessiz ama şiir sesi olarak gürül-gürül akıyor ...
Kutluyorum sayın Naime Erlaçin....
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta