Olay 1 – Ekin Tarlasında Kıvımsal Paslaşma
Babanın beş evladı var, hepsi ekin gibi dizilmiş. Koçşunun tarlası da tam karşıda, sınır belli ama niyet net değil. Kızlardan biri ekin aralarına doğallık bırakır; komşu orağını salladıkça beklenmedik kıvım gelir: toprak ananın geri bildirimi.
Komşu küfreder, ama baba sahneye girer: “Bu evlat ürünüdür!” dercesine kıvımı alır, lokum gibi sindirir. Mizah burada patlar: Evladı olmayan bu kokuyu tanımaz. Çünkü kıvımın kokusu, sadece yetiştirenin burun çizgisine ulaşır.
Bu sahne artık kıvım değil—pedagojik kırsal metafor. Toprakla insan arasındaki empati hattı!
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta