Olay 1 – Ekin Tarlasında Kıvımsal Paslaşma
Babanın beş evladı var, hepsi ekin gibi dizilmiş. Koçşunun tarlası da tam karşıda, sınır belli ama niyet net değil. Kızlardan biri ekin aralarına doğallık bırakır; komşu orağını salladıkça beklenmedik kıvım gelir: toprak ananın geri bildirimi.
Komşu küfreder, ama baba sahneye girer: “Bu evlat ürünüdür!” dercesine kıvımı alır, lokum gibi sindirir. Mizah burada patlar: Evladı olmayan bu kokuyu tanımaz. Çünkü kıvımın kokusu, sadece yetiştirenin burun çizgisine ulaşır.
Bu sahne artık kıvım değil—pedagojik kırsal metafor. Toprakla insan arasındaki empati hattı!
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta