Sessiz Çığlıklarım......! Şiiri - Sevda Çay

Benliğimden alıp götürse de,

Soğuk yastıklarla kavga ettirse de,

Yanımda olmadığını düşünsem de,

Yinede duyacaksın sesimi, sessiz çığlıklarımı,

Yokluğunda kaç gece ağladığımı,

Sensiz geçen bayramları bile sayamadım,

çok zor sensizlik alışamadım.

Ayak seslerin hala kulağımda,

Yer gök inliyor yüreğimde,

Sensizlik çok zor olsa da,

Yıkamadım içimdeki seni,

Bir köşesinde sen,

Bir köşesinde ben avuttum kendimi.

Ayşe’ler, Fatma’lar, Ahmet’ler de çok etrafımda,

Dolmadı yerin,

Dolamadı,

Avuttum sahte dostluklarla,

Gün ağardı, saçlarımda sabahın soğu yüzüme vursa da,

Bedenim titrercesine,

Akşamlar olmasın diye ağlasam da,

Yokluğun acı verse de,

Yüreğim kanıyor sen olmayınca,

çok özledim,

Bedenim sessiz çığlıklarda boğulsa da,

Gözlerin aklımda,

Mayhoş anılarda geceye inat yürüsem de,

Yokluğuna alışmak çok zor,

İsyanım sensizliğime biliyorum,

Bir yerlerden bakıyorsun bana,

Görüyorsun,

Her uykumun dalışında seni görüyorum

Arkamı dönsem sanki sen seslenecekmişsin gibi oluyor,

Ağlayan gözler bıraktın bana,

Sözüm yok sana,

Yokluğunla kavgalıyım, sensizliğinle

Küsüm sana,

Barışmam artık seninle bir daha,

Yuvamızın sıcaklığı yok artık,

Kara kışlar gördüm gündüzün her akşamın gecesinde,

Bir ben daha anlamaz halimi uçup giden yıllarıma

Kelebek kadar narin hayatıma,

Nefes versen bir daha,

Olmaz mı?

Biliyorum, şuan yoksun,

Kara topraklara gömdüm ellerimle,

Seni severken ayırdın ikimizi,

Küsüm sana,

Bir daha barışmam asla.

çok zor sensizlik,

Yalnızım hayatta,

ölene denk seninle, yalnızım hayatta,

Seni çok seviyorum,

Ruhumu okşayan sen, bedenimde

Ellerin olmasa da, yüreğim seninle güzel,

Hoşça kal sevgilim,

Hoşça kal kara gözlüm,

Hoşça kal,

Sonunda buluşmak dileğiyle,

Hoşça kal.

Sevda ÇAY ÖZDEMİR