Tıpkı karanlık odamda bitmek üzere olan mumun ufacık ışığı gibi, yüregimdeki o küçücük ışığın hergün büyüdüğünü hissediyorum...
Zaman bana ben zamana inat belkiyorum umutla.
Bu özlemler, bu ağlayışlar, kahrolan bedenimin sessiz çığlıkları, hasretine yenik düşen yüreğimin çaresiz kalışları...
tek çarem!
yetmezmi bu kadar acı? yetmezmi bu özlemler?
çıksan? gelsen geri? ...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta