Sessiz Çığlıklarım Şiiri - Kamile Yıldız

Her sabah bir gemi kalkar bu limandan
içinde taşıdığı yalnızlığım
sessiz suskun haykırışlarımda
duyurmaya çalıştığım çığlık çığlığa
yüreğimde yankılanıp kırılan sesim
ani kopan fırtınalarda yol alırken sonsuzluğa
görünmeyen ufuklarda
bir umut filizleniyor yüreğimde
ay bir başka doğuyor bu gün geceme
yakamozlar vurmuş durğun engin
suskun sessiz yüreğime
titriyor içim minik bir sercenin kalp atışlarında
avuçlarım terliyor ılık bir sıcaklık sararken ruhumu
hafifce yüzüme vuran meltem rüzgarı
beni alıyor taşıyor uzaklara
içim titriyor minik bir sercenin kalp atışlarında
uyku uzak bu gece bana
gözlerimde mahrur bakışlar
arkasında gizlediği yalnızlığıma
sessiz suskun haykırışlarda seslenirken
paslı bir hancer gibi saplanıyor
yüreğime kimsesizliğim
gecenin alaca karanlığından sıyrılırken
yorgun uykusuz tükenmişliklerle dolu
gecen bir gecenin ardından
yeni bir güne başlarken
aynı gemi demir almış bu limanda
sessiz suskun yeni bir yolculuğa
yol almayı beklerken
yine yalnızlık yine umutsuzluk
hiç beklentisi olmadan
sadece duyduğum içimde yankılanan
sessiz haykırışlarım çığlıklarım