Sessiz çığlıklarım..1 Şiiri - Hatice Geçkil

yıllar acımadan geçerken bir damla sevgiye muhtaçken acımadan vurdun beni sıktın kurşunu acımadı canım kanamadı yaram çünkü acılar yüreğimde taşlaşmış yaram çoktan kabuk bağlamıştı ey sevgili Bana destek olacak, sırtımı vereceğim bir aşkın yoktu arkamda Söyle bana senden çok şeyler mi istedim? Senden çok şeyler mi bekledim.... Bana duyduğun sevgi bir avuntu muydu yoksa acıma duygusumu acıma acımak terkedilmekten daha ağır gelir bana acıma kanasın yaram dağlansın sensizliğe yüreğim çünkü Ölüm senden daha yakındı artık bana,

Kanattı mı kalbinizi sessizlik ve sessizliğe inat kağıtlarda çığlık atmayı denediniz mi yalnızlığın karanlığında sessizce yazdımı kaleminiz kanayan yaralarınızı Gece yine sessiz sakin Sessizliğine sığınmalı mı,sessizliğinden ürkmeli mi bilinmezliğiyle yaşamaya başlarız geceyi gecelerki kanayan saatleridir yüreklerin gecelerki çaresizliğin kanatan saatleridir Gecenin asude derinliklerinde yalnızlıkla dans etmek onunla konuşmak sessizce haykırmak Geceye karşı oturdum Kulağımda eskilerden kalma bir tılsımın etkisiyle Hırpalanmış bakışlarıma “sen”i kazıyorum, sessiz çığlıklarımla.

kabuk tutmuş yaralarıım yeniden kanıyor sen gittin bir veda bile etmeden gittin giderken arkanda bıraktığın viraneyi gel şimdi gör Kalbimde Kanayan Yaramsın hala Sigaramın son nefesinde. Seni ciğerlerime kadar çektim nefes nefes dumanlara boğdum kalbimi kan revan oldu belki yüreğim gittin diye içimde yaşattıgım sevgiyi bilemessin seni nasıl istedigimi.yaram içerde seni emanet ettim kalbime artık her şeye kapalı bu kalp kanıyor sessizce''''''''

Adımımı atsam kayıp gideceğim bir uçurum var sanki önümde
Sağıma dönsem yarışamayacağım bir zaman
Ne sola dönüşüm var, ne geriye dönüşüm
Çeviremediğim,hükmedemediğim bir çember kader
Silinmeyen en acı yazı alınyazım
Umutsuzluğum bir maske altında gizli
Sorma bana, sakın sorma kader
Gülümseme altında bir bir saklı keder...
Bir denizin en mavisinde ise saklı çaresizliğim
Hiç kapatamadığım penceremin ardından
Geceler boyu yağmurlarla izlerim boşluğu
Sessiz çığlıklar atarım.! ! ! ! ! ! !

bir insan düşün hayatı yaşamadan biten bir insan düşün sevgi nedir bilmeden yaşamış kanamış yüreği sarmış her yanı acılar o yinede gülmüş gülümsemiz dayanmış her acıya nokta düşünmemiş hayatında daima virgül atmış mücadelesi yaşamak için değil sevgiye saygıya verdiği birde birde canından çok sevdiği ve ömründe bilmediği belkide bidaha bilmeyeceği sevgi içinmiş bir insan düşün kanasada yüreği kabuk bağlatmış bir insan düşün varlığı boş varlığı hiçe saymış kanama yüreğim dağılma umutlarım bitsin dediğim acılarım bitmeyin be siz bitmeyin ben sizi taşımayı kendime görev saydım alıştım sissiz olamıcamı anladım gitmeyinnnnnnnnn