Benim adım
Sessiz çığlıklar PRENSESİ
Kaybolmuş
Yitirilmiş
Sevdaların sesiyim ben.
Ben aslında bir hayalim…..
Soyut….
Şeffaf……..
Üzgün ….bir hayal.
Yaşarım içimde,sensiz
Sessiz çığlıkları.
Bir ben..
Bir yaradan..
Bir de okyanusların derinliklerinde,
Neptün duyar sesimi.
Kımıldanır yattığı yerden,hafifçe
Her damla gözyaşımda……
Yüreği biraz daha kor olur,
Sıkılır mengenelerle….
Gelmek ister ama gelemez..
Hapsolmuştur sessiz karanlıklara.
Yüce haybetiyle devşinir,
Bir sağa
Bir sola.
Devşinirde.denizlerde
Okyanuslarda depremler olur.
Kocaman,kocaman uçurumlar açılır…
Denizlerin,okyanusların..derinliklerinde.
Tarih öncesi yaşamış
Deniz canavarları,
Canlanırlar birde bire.
Gelirler diz çökerek
Yüce heybetli NEPTÜN’ün önüne
Emret bize TANRI NEPTÜN diye.
NEPTÜN kıvılcım saçan gözleriyle
Emreder onlara.
Gidin…gidin....
PRENSESİMİ bulun diye.
Oysaki benim sesimi duyamaz onlar,
Beni ….beni….bulamaz onlar.
Çünkü ben sessiz çığlıklar
PRENSESİYİM
Kaybolmuş
Yitirilmiş
Sevdaların sesiyim.
Dökülür her yanımdan,
Bir şelale gibi gözyaşlarım.
Dökülürde…karışır
Bir köpük misali
Okyanuslara.
Her gözyaşı damlasında
Biraz daha yok olurum ben.
Ruhum..
Bir deniz anası..şeffaflığı ile..
Karışır gider
Okyanusların derinliklerine.
Ararım sevdiğimi..
Engin maviliklerde.
Esir kalmIştır NEPTÜN
Karanlıklar prensinin elinde.
Gözyaşlarım,asit yağmurları olmuştur.
NEPTÜN’ün kelepçelerini eritebilmek için
Yağmıştır denizlerin
Okyanusların üstüne.
Gözyaşlarım..ılgıt ılgıt..
Karışınca denizlerin
Okyanusların içine..
İşlemiştir NEPTÜN’ün kolarındaki
Kelepçelere.
Kelepçeler bu sevda gözyaşlarından
Erimiş NEPTÜN esaretten kurtulmuş…
Sesiz çığlıklar PRENSESİ
Yitirilmiş
Kaybolmuş sevdaların sesi,
NEPTÜN ile bir beden olmuş.
İşte o anda,
Gökte şimşekler
Denizlerde
Okyanuslarda
Fırtınalar kopmuş.
Yer..gök..
Bir olmuşta..kırk gün
Kırk gece yağmurlar yağmış.
Gökler ağlamış..
Dağlar taşlar inlemiş..
Denizler
Okyanuslar..
İskenderiye fenerine kadar yükselmiş.
Sular durulmuş..
Denizler okyanuslar..
Köpük köpük….
Bembeyaz çarşaf olmuş.
Ama NEPTÜN ‘le sevdiğinin
Bir beden olup,
Yok olduğu,
Yerin adı rivayettirki
Kayıp şehir ATLANTİS olmuş.
O gün bu gündür
Denizciler arar dururmuş
NEPTÜN'ü ve sessiz çığlıklar
Yitirilmiş sevdalar
PRENSESİNİ.
22/05/2008
Bornova-İZMİR
Tüm sevipte kavuşamayan
Tüm yitirilmiş sevdalara
Kaybedilmiş aşklara...aşıklara
Atfedilmiştir.
Kayıt Tarihi : 23.5.2008 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen gözyaşlarımız sessizce içimize akar.Mutsusuzdur ama mutluluk rolü oynarız çünkü buna mecburuzdur.Yanlış tercihlerimiz yüzünden hayat almış bizi bir yerlere atmıştır bir yaprak misali.Seçim kendi tercihimiz olması dolayısı ilede Yunus Emre'nin Taptuk Emre'nin yanında çile doldurması gibi bizde kendi içimizde çilemizi doldurmayı seçmişizdir.Çünkü başkada çaremiz yoktur artık,giden gitmiş ve tren çoktan kalkmıştır,hayatımızda ki keşkelere biri daha eklenmiş ve kader kuşağımıza bir gemici düğümü daha atılmıştır çözülmemecesine.Hiç kimsenin yaptıklarından pişmalık duymaması dileklerimle yazılmıştır şiirim.
TÜM YORUMLAR (1)