Sessiz Çığlıklar (Hasan Öztürk - Ozan Be ...

Nursen, “Kitap bastıracağım! ” dediğinde…
‘Kitap bastıracak kadar şiiri var mıdır acaba? ’ diye geçmişti aklımdan.
Şiir mi yazıyordu, duygularını öylesine, çala kalem kâğıda mı döküyordu.?
Ama, “Kitap bastıracağım! ” dediğinde…
‘O kitap için ilk yazıyı yazan ben olmalıyım! ’ diye geçti içimden.
Neden?
Nursen, bir duygu insanı ve Nursen, insanlarla dayanışım içinde yaşamanın çılgını.
Sonra mı?
Antoloji.com’da şiirlerini okuduğumda…
Allah a-Allah! ’ çektim içimden.
Şiir miydi Nursen’in yazdıkları, yoksa yaşamın ta kendisi miydi?
Ömrümde, ‘şiir yazıyorum,’ diye böbürlenip beni deli divane eden çok insana rastladım da…
Oysa Nursen hep şiir yazmadığını söyler dururdu.
Ona göre yazdıkları, daha doğrusu kaleminden dökülenler, gem vurulmamış duygulardı.
Aslında, gerçekten de “Sessiz Çığlıklar” atıyordu Nursen.
Nursen’in işi gücü, varı yoğu insandı.
Yer yüzünde dayanışımın örneğini zirvede veren Nursen, kişisel çıkmazlarının içinde “Sessiz Çığlıklar” atarak harcıyordu eline verilen avansı.
“Kitap bastıracağım! ” dediğinde Nursen…
Hatta onun önsözünü bile ben yazmalıydım…
Şimdi kitabı çıktı çıkacak.
İçinde benim yazım yok.
O kitaba duygularımı yansıtamadım.
Hasedimden, sıkıntıdan, öfkeden çatlayacağım.
Şimdilik yalnızca, “Sessizdi Hep Çığlıklarım’ı okumayla yetiniyorum.
“Sessizdi Hep Çığlıklarım.”
2001’deki tanışlığımızdan beri Nursen belki hep çığlık çığlığa yaşamakta.
Kimse duymuyor, duyamıyor.
Kendine sorsa bir de…
Yüreğinin kulakları çınlamakta.
Ve doğduğu saniyeden bu yana Nursen hep “Sessiz Çığlıklar” atmada.

OZAN BERRAKİ - HASAN ÖZTÜRK