Sessiz odam, aynadaki yabancı
Gözlerimde derin bir yalnızlık
Her soluk alışımda içimde bir yangın
Karanlık geceler, sessiz bir çığlık
Zaman durur, saatler ağır akar
Düşünlerim labirentte bir o yana bir o yana
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta