Issız ormanlardan geçtim
Gizemli ağaçlar sırılsıklam
Yağmur damlaları düşerken yapraklara.
Rüzgarın fısıltısı dönüşür,
Hüzün dolu bir melodiye ormanda.
Karanlıkta kaybolan yankılar.
Bir başına mı yoksa ruhlarla mıyım,
Bilinmezlikle dolu bu ıssız diyarda.
Adımlarım yankılanır toprakta
Sessizlikle dans ederim ormanda.
kendini kaybetmiş gibi yaşarken,
Bir umut ışığı doğar içime aniden.
Issız ormanın gizemiyle baş başayım,
Ruhlarla dolu bu mekan.
Belki de bu sesler kayıp hayallerimdir,
Kendime bir yol bulmak için çırpınan.
Kayıt Tarihi : 10.7.2023 23:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!