Sessiz Çığlıklar Şiiri - Yusuf Çullu

Nefes alamıyorum
Takatsiz kaldı bedenim ruhumun ağırlığında
Sessiz sadasız çığlıklarla bekliyorum sonumu
Bir düş kırıklığı bu, bir umut yoksunu.
Etrafımda beni saran dört duvar, sanki öldürürmüşcesine sıkıyor.
Bedenim ruhuma zından.
Her nefes alışımda tüketiyorum bir bir ümitleri,
Kaybolan şey yaşama sevincim mi?
Üstümde anlamsız bir yük
Adım adım kırılıyor düşlerim
Adım adım kaybediyorum yaşama sevincimi
Hayat denen şey yavaş yavaş yitiriyor anlamını.
Sessizce uzaklaşıyorum herşeyden,
Anlamını yitiriyor en anlamlı şiirler.
Yalanlar dolanıyor zihnimde, iyi miyim ben?
Susarak haykırıyorum çaresizliğimi.
Ansızın özlemin sarıyor bedenimi
Çehrem mutsuzluğun en nadide esiri