Ağla gözlerim, artık yolun sonundasın.
Yıkık dökük bırakıp gittin beni, ey kalbim!
Sonbahar gelmeden esiyor hazan rüzgarları...
Kurumuş bir yaprak misali sallanıyor dalım.
Benim dünyam, masmavi bir gökyüzü...
Güneş misali sımsıcaktır yüreğim
Ay gibi, parlıyor gözlerin hayal dünyamda,
Sen bir güneş, ben bir ay bu yalan dünyada...
Gitmek istiyorum, ayaklarımın götürdüğü yere
Bir ızdırapmı bu yoksa görmek istemediğim
Derin bir yorgunluk çökmüş göz kapaklarıma
Bedenim kıvranıyor kendi çaresizliğinde
İçimde sessiz, masum bir çoçuk var
Kendi çığlıklarımı duyuyorum yüreğimde
Büyütmeye çalıştığım kendi derdim belki de
Korkuyorum artık kıvrandığım acımasız yalnızlığımdan
Düşlerim paramparça olmuş beynim de
Hissediyorum, dokunmaya çalışıyorum nafile
Bir kaya parçası olmuşum taşlaşmış yüreğim
Oysa içimde ne inciler var benim
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendi çığlıklarımı duyuyorum yüreğimde
Büyütmeye çalıştığım kendi derdim belki de
Korkuyorum artık kıvrandığım acımasız yalnızlığımdan
Düşlerim paramparça olmuş beynim de
Hissediyorum, dokunmaya çalışıyorum nafile
Bir kaya parçası olmuşum taşlaşmış yüreğim
Oysa içimde ne inciler var benim
sizin siirlerinizi ilkdefa okudum iyiki okumuşum harika yazmışsınız elinize kaleminize sağlık tebrikler....yasadıklarım
Hissediyorum, dokunmaya çalışıyorum nafile
Bir kaya parçası olmuşum taşlaşmış yüreğim
Oysa içimde ne inciler var benim
yüreğinize sağlık severek ve beğenerek okudum gönülden kutlarım muhabbetle
TÜM YORUMLAR (4)