Sessiz Çığlıklar Şiiri - Ayşegül Sağlam

Birgün bu pencerede kimse olmayacak.
Bir başına soluyacaksın bu şehrin havasını.
Bir zamanlar sana dar gelen dünya, içine sığmayacak.
Sen de bulacaksın birgün başının belasını!

Burnunun değdiği her çiçek gibi
Gün gelir de kalmaz kokum benim de.
Bu sevda da birgün geçecek gibi
Bir bakarsın artık yokum yerimde...

Bu kaçıncı ateş
Yaktığın yol yordamında!
Böyle mi sözleşmiştik seninle?
Bugünümde yoksan gelme yarın da!

Verme bana neyin varsa
Bedenin kalsın.
Yarınına kim ağlarsa
Ona adarsın.
Ne hüzünlen, ne neşelen, ortalarda kal.
Yüreğinin hacmi neyse sen o kadarsın!

Bağla beni rüyalarınla
Orda kalayım.
Geçmişine üç beş adım başlarsa sayım
Farkettim ki ben herzaman arkalardayım.
Senelerdir kuru gözler arşınlar beni.
Ağla bana kollarınla,
Sarsınlar beni...

Göğe doğru tırmanıyor gözlerim.
Hani ellerim nerde?
Nerden geldim ki ben nere giderim?
Bak hala doğrulamadım olduğum yerde!