Gece çok uzundu, gece hüzündü,
Kaş’ındı, göz’ündü.. güler yüzündü.
Belki de o derin, sessiz çığlıklar,
Bana söylediğin en son sözündü.
Bıraktığın yerde yine sen yoktun,
Gelmedin, belli ki gelmekten korktun.
Sanki sen bu gece bağrımı delen,
Bir zehirli hançer, bir kırık oktun.
Hep seni bekledim bin bir ümitle,
Geceye vurduğun paslı kilitle..
Hem mazimi yaktım, hem sigaramı,
Eczası nemlenmiş o son kibritle.
Ben seni deliler gibi sevmiştim,
Ben sana harcama beni demiştim..
Öyle bir yıktın ki beni bu gece,
Senden bu silleyi beklememiştim.
Böyle mi bitiyor kara sevdalar,
Bu kadar ucuz mu şu elvedalar?
Ben bu gece öyle çaresizim ki,
Sanki zindan olmuş sensiz odalar.
Bu gece ömrümün son gecesi mi?
Veda şiirimin son hecesi mi?
Ruhumu kemiren binlerce soru,
Çözümsüz bir aşkın bilmecesi mi?
09.01.2008
Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep : 0 530 512 73 76
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 18:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!