Sessiz çığlıklar attım
Ayrılıklarda
Dibine kadar yaşadım
Mutsuzluğu
Her mutsuzluk
Yeni bir umut oldu
Gönül kapımda…
Gözlerimden yağan
Her yağmur
Canlandırdı hüzün çiçeklerimi
Her dibe vurduğumda
Gökyüzü gülümsedi
Güneşle geleceğime…
Ben ayrılıkları,
Ben mutsuzlukları yendim.
Ben seni de yendim ama,
Kendimi yenemedim sevdiğim...
Kayıt Tarihi : 16.10.2008 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sessiz çığlıklar atıpta kendi çığlıklarını duyamayanlara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!