Sessiz Çığlık Şiiri - Mecit Aktürk

Baktım da yurduma, dedim ki; keşke
Tefrikayı acil vaka bilseydik
Madem ki insanız; olacak başka
Her fikre saygıyla bakabilseydik

Akleden bilir ki tefrika hâlâ
Taşınmaz yükümüz, en büyük belâ!
Fena mı olurdu; hani mesela
Tehlikeyi sezip, çakabilseydik

Keşke, kaybolmadan bu vakt-i gurup
Kalplerde genişçe bir otağ kurup
Kin, õfke yerine sevgi doldurup
Gönülden gönüle akabilseydik

Bir mendil ararken göz sevincinden
Kahrolsaydı şeytan, kızıp içinden
Şan, şeref, ibreti süzüp içinden
Geçmişi topyekun yakabilseydik

Emin olsa idim kesin zaferden
Gözümü kırpmadan geçerdim serden
Kaldırıp güneşi düştüğü yerden
Semânın göğsüne takabilseydik

Şehit can katarken kutsal harcına
Sadakat tam derdik vatan borcuna
Türk'ün bayrağını tarih burcuna
Gururla yeniden çakabilseydik...