Soğuyan sessizliğin taş kesen efkârından
Çağa yanık türküler gönderiyor bir ağaç.
Sararan yaprakları düşer ahüzârından.
Sızı, en kılcal kökte; titrer aşkın nârından
'Çat! ' der kırılır buzlar, yuvarlanır, susar taç
Soğuyan sessizliğin taş kesen efkârından.
Dünya edebiyatından farklı örnekler de okuttuğunuz için teşekkürler. Şekil dışardan, öz özümüzden. İnsanı bayağı uğraştıracak şiir çalışmaları bunlar.
Değerli Osman Ocal kendini bu işe adamış gibi görünüyor. Şiirlerini okumuştum. Profil sayfasına da bakmam lazım.
Dize tekararlarına ve uyaklara dayanan bir şiir türü.
Kaleminize ve emeğinize sağlık.
Dostça ve sağlıcakla kalınız.
'GEÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Tebrikler Sayın Ceylan.
Farklı bir şiir.
Varsa türünü, tarzın kime ait olduğunu (yerli mi, yabancı mı) açıklarsanız bilgileniriz.
Değişken nakaratlarla desteklenmiş beyitler var.
Şekil yönünden dikkat çeken diğer bir husus da şiirin baştan sonu aba düzeniyle kafiyelenmiş olması.
Uyaklar zengin ve tunç.
'Soğuyan sessizliğin taş kesen efkârı' güzel bir buluş.
Şimdi mahkemeye verme sırası bizde.
Tebrikler efendim.
BATI EDEBİYATINDAN TÜRK EDEBİYATINA UYARLANAN, BATIYI TÜRKÇE OKUYAN ÇALIŞMANIZI TEBRİK EDİYORUM ÜSTAD. SELAM VE SAYGI İLE.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta