SESSİZ ÇIĞLIK
Kardeş kavgasına düştük,
Boşa akar kanımız.
Tâ derinden yanar,
Ağrı tutar canımız.
Dost, düşman karıştı,
Belli değil yanımız.
Baş eğdik, el pençe durduk ne değişti,
Aha üç kuruşluk oldu,
Şerefimiz, şanımız.
Çıkıp ta haykıramadım,
İşte budur “ sessiz çığlığım.”
Karanlık eller, kara yüzler,
Vatana, millete saldırdılar.
Kutsal değerlerimizi,
Tutup rafa kaldırdılar.
Bunca yıldır uyutup,
Gaflete daldırdılar.
Masum gençleri kandırıp,
Dağa, taşa kaldırdılar,
Çıkıp ta haykıramadım,
İşte budur “ sessiz çığlığım.”
Ağanın, patronun hatırına,
Yazılır oldu yazımız.
Haktan, hakikatten uzak,
Beyhude çalar sazımız.
Çarşı, Pazar bir tuhaf,
Değişti kadın, kızımız.
Kimse kimseyi anlamaz,
Barışmadı yıldızımız.
Her gün artar, eksilmez,
Yürekteki sızımız.
Çıkıp ta haykıramadım,
İşte budur “ sessiz çığlığım.”
Arkan sağlam ise kimse karışmaz,
Vız gelir adalet.
Gariban, fakir, boynu büküğe,
Tez gelir adalet.
Bazısına tatlıdır, bazısına
Tuz gelir adalet.
Kimisi koltukta ifade verir, kimisine
Buz gelir adalet.
Çıkıp ta haykıramadım,
İşte budur “ sessiz çığlığım.”
Kimileri ister ki,
Bu ülke girsin kaosa.
İsterler ki onlar için çıksın,
Her kanun, her yasa.
Kimisi muska yapar, kimisi bakar fala,
Kimisi bakar tasa.
Dinlemez helal, haramı,
Tek derdi dolsun kasa.
Gördüm bunları…
Çıkıp ta haykıramadım,
İşte budur “ sessiz çığlığım.”
Akıl, iz’an azalmış, gayrı ermez
Kur’an’a.
Kulağını tıkamış, kulak vermez
Kur’an’a.
Bir kerecik açıp, elin sürmez
Kur’an’a.
Kur’an ki, beşeriyetin nuru, aklın anahtarı,
Kalbin şifasıdır; yazık o kula ki,
Canı, başı sermez
Kur’an’a.
Bu duyarsızlığı gördüm…
Çıkıp ta haykıramadım,
İşte budur “ sessiz çığlığım.”
Bu gün aşkta, sevda da,
Vefa kalmamış.
Aşkın ateşinden bir şule
Almamış.
Gençlerimiz, kızlarımız bir başka,
Baş kaldırmışlar gerçek aşka.
Karanlık, kuytu mekanlar da,
Garip zevkler peşinde.
Ne ellerinde kalem, kitap
Ne de düzgün iş başında.
Ellerinde sopa, ellerinde taş,
Üniversite kampus’ ünde,
Kırılır el, ayak, baş.
Gördüm bunları…
Çıkıp ta haykıramadım,
İşte budur “ sessiz çığlığım.”
Daha çok şey var, anlatamam, sen anla!
Bu bir “sessiz çığlıktır.”
Bir alemde siyaset,
Her yerde aranır hürriyet,
Sevgi, saygı azaldı, edep, erkan azaldı,
Kimsede kalmadı feraset.
Para, pulun, makam, mevkinin
Peşine düştü şeyhlerimiz.
Kimi bırakıp kaçtı,
Müride yetişmez himmet.
Medet! İlahi senden medet!
Kendine gel ey ümmet!
Erdinç Tip
Erdinç TipKayıt Tarihi : 15.10.2009 14:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!