Sessiz çığlık Şiiri - Welat Yavuz

Acı...
Hergün daha çok acıyoruz
Zengin olmak adına
Yok ettiğimiz kendimizi
Kazandığımızı düşündüğümüz anda
Kaybettiğimizin farkına varamadan
Kimimizin yağmur damlasına aç
Kimimizin okyanustan tok olduğu
Gölgeler kattım gölgeme
Önümden geçti geçmiş
Düşsel yolculuklarda
Öldürdüğüm şimdi
Dokunmak
Dokunmak bekaretine karanlığın
Açlıktaki aydınlıkla
Bezenmeden kızlığa
Hiçbir yasağın cazibesini ömr-e bedel etmeden
Bir savaş ki bu
Kendini yaşamak...
Bir dünya özgürlük bekleyen
Zincir var beynimizde
Susayarak,
Seni söylüyorum...
Sesimsin
Perdelerden çaldığım
Sessizlikte sakladığım..