Sessiz Çığlık Şiiri - Necla Polat Hasbutcu

Mecnun değilim amma çölün ortasındayım
Dilim lâl, gönlüm suskun sessizim gece kadar
Yüreğim prangalı Leyla'nın yasındayım
Kader örmüş ağımı bir uçtan uca kadar...

Bilirim tarifi yok içimdeki yangının
Gelgitlerle çevrili bitmek bilmez döngünün
Bir anlamı kalmadı ne dünün ne bu günün
Duyulmuyor feryadım bir ünsüz hece kadar...

Bulutlandı gözlerim yağmur geldi gelecek
Fırtınalar kopmakta gör bağrımı delecek
Zahir âlem burası kim ağlar kim gülecek
Beklemekteyim hafız ilahi öce kadar...

Ecelim peşimdeyken nerelere gideyim
Bir çoban bulun bana dertlerimi güdeyim
Sabır taşım çatladı ben daha ne edeyim
Hepsi şahittir buna köz tutan saca kadar...

Bozuk bir saat kalbim yalnızca O'nda durur
Huşu vakitlerinde beş kez kapıma vurur
Özüm dolar nuruyla ruhumu kaplar sürur
Küçük bir kız olsam da güzeldim ece kadar...

Necla Polat Hasbutcu ✍️
#Gönüldenkaleme