Sessiz Çığlık Şiiri - Batuhan Tulukçu

Yalnızlığa itilmiş çırpınıp dururken
Ses veren var mıdır bu yalnızlığımıza
Çaresizce haykıran sessiz çığlıklarımız
Huzurunuzu kaçırır mı bir saniye bile olsa

İnsanlık her geçen gün bitiyor
Orta da, doğu da, batı da, kuzey de
Çocuk, kadın demeden her gün
ölüyor yavaş yavaş her solukta.

Sen, ben, o, biz, siz, onlar
Hiçbir şey gelmiyor elimizden
Protesto bile yetmiyor bu duruma
Her gün ızdırap veriyor çocuklar ölürken

Uykularınız kaçıyor mu acaba
Küçük bir vicdanınız kaldı mı
Özür dilerim baylar, bayanlar
Starbucks'ta kahveler içildi mi?