Sessiz Çığlık Şiiri - Yaşarcan Karaköse

Hiçbir alev görmemiştir,benim gibi soğuk birisini.
Hızlıca yanarken titreyerek seyrederim bu manzarayı.
Benzetiyor,üstü örtülmüş vahşetin soykırım portresini.
Farkında bile olmadan donarak kaybolacağım.

Aklıma geldi,aklımın başına geldiği.
Çarkın hala döndüğü,bütün mumların söndüğü.
Düğümlenir yerine arzular,balçıktaki sarmaşık gibi.
Keskin tadıyla baktırdı tadına haydut,iştahim bitmiş ses yok.
Ses gelmez oldu hareketlerim herşey kadar anlam taşır.
Öksüz bir çocuğun konuşamadığı dünyalardı bu sessiz çığlıklarım.