Sessiz Çığlık Şiiri - Gani Mor

-Sessiz Çığlık-

Ne büyükmüş dünya gözümde büyüttüm .
Meğer ben daha büyükmüşüm şimdilerde dünya etrafımda dönüp duruyor bunu en çok seni kaybettikten sonra öğrendim.

Çarşaf gibi denizde savruluyorum tuzlu su tanecikleri dudağımı ıslatıyor güçlü ve derin. geçecek biliyorum az da olsa kendime ıstırap vermek için,

Yassıada'yım idam edilen bir mahkum gibi,
Celladım koşarak geliyor beni kurtarmak için.
Kaamet getiriyorlar Beyazıt meydanından Ayasofya'dan
Soruyorum seni galatanın en nezide
filozoflarına ve,
Cevap veriyorlar pusulan , haritan varmı diye.
Yelken açıyor ruhum ,diz çöküyor bedenim evet.
Celladım soruyor idam edilen mahkum neden ölmesin.

Bilenmiş bir bıçak gibi kesiyor beni, doğarken yirmi yaşındaymışım yeni öğrendim.
Sessiz bir çığlık var tenimde ve bir solukta seni çekiyorum boğazın esrarlı havasıyla pusulasız kapatan bir kerevetin üstüne yığılmış elleriyle dümeni bana veriyor.

Dümende ben ve güvertede yirmi yalnız şair.
Şimdi yalnızlığımı kusuyorum kızıl ve masmavi bir okyanusun ortasında.
Celladım soruyor ipe giden bir şair neden ölmesin.