Sessiz Çığlık Şiiri - Yasemin Kurt

Bu son feryadım aşkım,
Seni geçmişe gömüyorum.
Sessizce gelen aşkını sessizce kalbime hapsedip,
Senin dünyandan çekiliyorum.

Artık sevdam acı versede bana yapmalıyım,
Sonum iyi değil yoksa deliriyorum.
Kaçmak çözüm değil biliyorum.
Sessizce ağlıyor ve çekip gidiyorum.

Sen her zaman kalbimin efendisi kalacaksın,
Beni bilmediğin gibi tanımayacaksın.
Sen başka ellerde gerçeği ararken,
Ben ezilen kırçiçekleri misali gideceğim.

Arkadaşlarım nasihat ederdi de dinlemezdim.
Şimdi hepsi haklı çıktı hepsi.
Platonik gerçekle aşka olmaz demişlerdi.
Acı yaren olur acı çekersin,

Dinlemeden sevdim içimden gizlice seni.
Her gelişini bekledim umutsuzca,
Acıyan kalbimin feryadlarını bile duymak istemedim.
İşte sessizce ben gidiyorum.

Sevgi güzel ama karşılıklı olunca,
Sen bilmesende yinede pişman değilim.
Birgün ellerin olsan bile,
Seni ölesiye hep seveceğim.

Bu son sessiz çığlığım aşkım,
Seni severken gidiyorum.
Bilmediğin sevgim yanımda kalacak hep,
Seni son kez çığlık çığlığa seviyorum.