Sessiz Çığlık Şiiri - İsmail Yılmaz 3

İçimdeki fırtınanın sakinliğiydi bu sessiz çığlık.
Son sözüm değildi sana bu söylediklerim
Sonu üç noktalı cümleler biriktirmiştim sana…
Ama bir türlü söyleyememiştim.
Ben kaya diplerinde açan yalnız bir çiğdemdim,
Sense bana can veren bir yağmur tanesi.

Yalnızlığımın kalabalık sokaklarındayım şimdi.
Her gün beslediğin kuşlar yine başıma üşüştü.
Seni beklediğim banklarda hep başka yüzler…
Dilime hezeyan, kalbe hicran düştü.
Gölgesine sığındığım ıhlamurlara karlar yağdı,
Mavisi gitti göğün, denize boran düştü.

Kirpiklerine şiir yazacak kadar deliydim sana.
Sana bakan yıldızları söndürebilirdim avuçlarımda.
Gözlerinin kahvesine bir ömür verebilirdim.
Sen, serinletmeyen bir meltem gibiydin,
Bense seni bekleyen bir tomurcuktum ayazda.
Öl deseydin bana, tereddütsüz ölebilirdim. İçimdeki fırtınanın sakinliğiydi bu sessiz çığlık
Yalnızlığımın kalabalık sokaklarındayım şimdi.
Sonu üç noktalı cümleler biriktirmiştim sana…
Ama bir türlü söyleyememiştim.
Kirpiklerine şiir yazacak kadar deliydim sana.
Gözlerinin kahvesine bir ömür verebilirdim.
Öl deseydin bana, tereddütsüz ölebilirdim.