Kuyudan yankılanır bir ses,
Derin ve sessiz bir çığlık bu...
Ümitsiz haykırışlar sarar dünyayı,
Sadece gece değil gündüz de gözler görmez olur
Yaşamın kıyısına vuran dalgayı...
Alıp götürür mü bu gelgitler bizi?
Bırakır mı bize sevgiyi, huzuru, barışı?
Geçerken yalnızlık sokağından tozlu camları ile etrafı kuşatan ıssız pencereler takılır gözüme,
Her adım attığımda daha da yaklaşırım gün batımına...
Sebeb-i ziyan, gönlümüz hicran olmasın diye yürüyoruz yarınlara.
Gün doğar mı? Bilmem! Ama içimde bir güneş var doğmayı bekleyen...
Kayıt Tarihi : 1.4.2020 01:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!