Camdan kafes olur hayat kimi zaman,
Çarparsın bir o yana bir bu yana,
Anlatamazsın meramını,
Çığlıklarını sessiz bir karadelik yutar,
Savaşırsın kendinle, başkası görmez seni,
Suç, failini ararken, kaybedersin benliğini,
İhanet küçük bir çocuğun gülen gözleri.
Sorgulayamazsın hayatını çakallığın.
Aktörüsündür bu hayat denen akışın,
Zira oyun önceden yazılmış
İçinden çıkılamayacak bir kumpas bazen...
Kayıt Tarihi : 26.5.2014 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!